برای ایجاد یک توسعه همه جانبه و پایدار در ایران و همچنین جایگزینی منابع جدید کسب درآمد به جای منابع نفتی نیازمند استفاده از تمامی قابلیت‌ها و توانمندیها هستیم. در این راستا صنعت گردشگری، که کارشناسان آن را سومین اقتصاد پویای رو به رشد پس از صنعت نفت و خودروسازی می‌دانند، به عنوان نیاز اساسی کشور مطرح می‌شود. از این رو شناخت موانع توسعه صنعت گردشگری در مناطق مختلف ضرورت می‌یابد.در این مطالعه با مراجعه به اسناد، مدارک و گزارشهای موجود و نیز انجام مصاحبة کیفی با مطلعین کلیدی صنعت گردشگری استان زنجان، دو عامل (1-تعدد مراکز تصمیم‌گیری و اطلاع رسانی2-ضعف امکانات زیربنایی، فرهنگ گردش‌پذیری) که به نظر می‌رسید با توسعه نیافتگی صنعت گردشگری استان مرتبط باشند، شناسایی شد و برای پاسخگویی به چگونگی ارتباط این عوامل با توسعه نیافتگی صنعت گردشگری استان دو فرضیه تدوین گردید. بخش کمی این مطالعه اختصاص به تکنیکهای کمی پیمایش و آنالیز دادههای آماری آن داشت که در آن از آزمونها تی تک نمونهای و آزمون رتبهبندی فریدمن استفاده شده است. طبق نتایج به دست آمده بین تعدد مراکز تصمیم‌گیری و اطلاع رسانی و توسعه نیافتگی صنعت گردشگری استان زنجان همچنین بین ضعف امکانات زیربنایی و خدمات گردشگری و فقدان فرهنگ پذیرش گردشگر با توسعه نیافتگی صنعت گردشگری استان زنجان یک رابطه مستقیم مشاهده شده است.
ابتدای صفحه